تصمیم‌گیری در خصوص نحوه مدیریت دارایی و سرمایه، یکی از تصمیمات مهم هر شخص محسوب می‌شود. داراییها، منابع و اموالی هستند که افراد یا شرکت‌ها مالکیت آن‌ها را بر عهده دارند. داراییها می‌توانند از نوع مشهود مانند ملک، خودرو، زمین و … یا نامشهود مانند برند یک شرکت، سرقفلی، حق تألیف، حق اختراع و … باشند.
از نظر قابلیت نقدشوندگی، داراییها به دو دسته دارایی جاری و غیر جاری تقسیم می‌شوند. دارایی جاری به آن دسته از اموال و داراییها گفته می‌شود که در مدت زمان کمی قابلیت تبدیل شدن به پول نقد را دارند. سپرده گذاری‌های کوتاه مدت و پیش پرداخت ها از این دسته داراییها هستند. دارایی غیر جاری قابلیت تبدیل شدن به پول نقد در کوتاه مدت را نداشته و معمولا برای سرمایه گذاری‌های بلند مدت خریداری شده اند. ملک، سپرده گذاری‌های بلند مدت و زمین از این دسته داراییها محسوب می‌شوند.
مدیریت سرمایه چیست؟
مدیریت سرمایه به معنی کنترل و بهینه سازی سرمایه برای کسب بهترین بازدهی و کاهش ریسک است. مدیریت سرمایه فرآیندی کاملا شخصی است و عوامل مختلفی از جمله هدف، مدت زمان سرمایه‌گذاری، سن، میزان ریسک پذیری معامله‌گر و همچنین میزان سرمایه در انتخاب روش‌های مدیریت سرمایه تاثیر گذار هستند.
مدیریت دارایی چیست؟
مدیریت دارایی دو تعریف دارد، در امور مالی شرکت‌ها، مدیریت دارایی باعث حفظ و نگهداری دارایی‌های مشهود و نامشهود اعم از دارایی‌های فیزیکی، مالی، انسانی و اطلاعاتی یک شرکت می‌شود و تلاش مدیران دارایی بر این است که به بهترین شکل از دارایی‌های شرکت استفاده شود تا ارزش دارایی شرکت به حداکثر مقدار خود برسد.
تعریف دوم مدیریت دارایی مربوط به کنترل و مدیریت سرمایه دیگران و سرمایه‌گذاری به صورت غیرمستقیم است. یعنی یک فرد یا موسسه‌ی مالی به نیابت از سرمایه گذار، سرمایه گذاری کرده و با مدیریت داراییها و کنترل ریسک، سعی در کسب بازدهی مناسب دارد.
این مورد مناسب اشخاصی است که علاقمند به کسب سود از بازارهای مالی هستند اما به هر دلیلی، زمان، دانش و تسلط لازم را ندارند. مدیران دارایی با استفاده از تجربه، دانش و مهارت خود، فرصت‌های ارزشمند را شناسایی کرده و بهترین گزینه‌ها را برای سرمایه گذاری انتخاب می‌کنند.
سرمایه‌گذاری به روش غیرمستقیم با ریسک کمتری نسبت به روش مستقیم همراه بوده و برای همه افراد مناسب است. صندوق‌های سرمایه گذاری و سبد گردانی اختصاصی از جمله روش‌های سرمایه‌گذاری غیر مستقیم محسوب می‌شوند.
صندوق‌های سرمایه گذاری
صندوق‌های سرمایه‌گذاری یکی از ابزارهای کارآمد جهت ورود به بازار سرمایه بوده و مورد استقبال سرمایه گذاران قرار گرفته‌اند. در این صندوق‌ها، سرمایه افراد جمع‌آوری شده و در حوزه‌های متنوعی مثل انواع اوراق بهادار، گواهی سپرده کالایی، طلا یا حتی پروژه‌های مختلف سرمایه گذاری می‌شود و در نهایت هر شخص با توجه به میزان سرمایه خود در سود و زیان آن صندوق شریک خواهد شد.
از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌توان به صندوق‌های درآمد ثابت، مختلط، سهامی و … اشاره کرد. برای سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها افراد می‌توانند با توجه به ترجیحات، اهداف مالی و اولویت‌های خود، با کسب اطلاعات در مورد صندوق‌ها، عملکرد و سوابق آن‌ها، صندوق مناسب خود را انتخاب نمایند و بدین ترتیب یک سرمایه گذاری هوشمند داشته باشند.
به عنوان مثال صندوق‌های درآمد ثابت برای افراد کم ریسک، صندوق‌های سرمایه گذاری سهامی برای افرادی که ریسک پذیری بیشتری دارند و صندوق‌های مختلط برای افرادی با میزان ریسک‌پذیری متوسط مناسب هستند.
برای انتخاب هوشمند یک صندوق سرمایه‌گذاری مناسب، باید به مواردی از قبیل هزینه‌های صندوق، میزان ریسک آن، سابقه و تجربه مدیران صندوق و همچنین عملکرد و تاریخچه آن صندوق توجه داشت.
سبدگردانی
سبدگردانی یا مدیریت پرتفوی، جزو خدماتی است که توسط شرکت‌های سبدگردان انجام می‌شود و به معنی سپردن مدیریت دارایی‌های خود و تصمیم‌گیری در خصوص آن، به یک شخص حقوقی مجاز است. سبدگردان با تکیه بر تخصص و تجربه تیم خود، سبد دارایی مناسبی برای سرمایه گذار تشکیل داده، آن را مدیریت کرده و به خرید و فروش اوراق بهادار می‌پردازد.
تفاوت سبدگردانی با صندوق‌های سرمایه گذاری در این است که، صندوق‌ها دارایی تعداد زیادی از افراد را مدیریت می‌کنند. اما در سبدگردانی، به صورت اختصاصی برای هر فرد پرتفوی مخصوص و متناسب با میزان ریسک‌پذیری آن شخص تشکیل می‌شود و تنوع و آزادی عمل در سبدها بیشتر از صندوق‌هاست.
همانطور که گفته شد، برای یک سرمایه گذاری هوشمند، باید از اطلاعات دقیق و تحلیل‌های معتبر استفاده کرده و یک برنامه ریزی مالی داشته باشید و بدون داشتن اطلاعات دقیق در مورد صندوق مد نظر، اوراق بهادار و … سرمایه گذاری نکنید.
نظرات کاربران