شاید بسیاری از مردم اطلاع نداشته باشند که تابلوهای “حراج” ، “فروش استثنایی”، “زیر قیمت” و امثالهم در فروشگاه‌های سنتی که مردم را به خرید تشویق می‌کنند به اخذ مجوز از اتحادیه‌ها نیاز دارندو فروشندگان مجاز نیستند خودسرانه اقدام به حراج کردن محصولات خود کنند، اما در فروشگاه‌های اینترنتی ظاهرا نیازی به اخذ مجوز نیست.
این مقدمه به نمونه دیگری از بی‌سروسامانی در برخی فروشگاه‌های اینترنتی اشاره دارد. امسال در دومین سال پیاپی یک فروشگاه اینترنتی با الگوبرداری از بزرگ‌ترین رویداد خرده‌فروشی در جهان اقدام به برگزاری حراج جمعه سیاه کرده است. صرفنظر از این که اساسا بسیاری از مردم حتی نام این رویداد را نشنیده‌اند و آنها هم که شنیده‌اند به دنبال همخوانی فرهنگی یا حتی تقویمی با آن می‌گردند، زمان برگزاری این رویداد محل سوال است.
بلک‌فرایدی در انتهای سال میلادی و جهت تسهیل خرید برای کریسمس در کشورهای مختلف برگزار می‌شود. دراین برهه از زمان مردم به دنبال خرید کالاهای مصرفی برای سال جدید هستند و فروشندگان کالاها نیز با تخفیف‌های واقعی سعی می‌کنند یک معامله پرسود را برای دوطرف رقم بزنند. اما این که در ایران در این فصل از سال صرفا به دلیل تقلید از کشورهای دیگر برگزاری آن چه توجیهی دارد سوالی بی‌پاسخ است.
فارغ از زمان برگزاری و مجوز داشتن یا نداشتن چنین رویدادی و رویدادهای مشابه آن اما گفته می‌شود این فروشگاه‌ها عمدتا کالاهای کم‌مخاطب، قاچاق، مرجوعی یا حتی کارکرده و محصولات از رده خارج را به افراد کم‌اطلاع و بی‌اطلاع می‌فروشند. حتی گفته می‌شود قیمت برخی اجناس قبل از تخفیف افزایش می‌یابد تا با ارایه تخفیف به قیمت معقول برسد یا حتی برخی گجت‌های تبلیغاتی به عنوان فروش ویژه فروخته می‌شوند، بماند که حتی شنیده شده برخی محصولات هم از پکیج اصلی محصول خارج شده و به صورت جداگانه به فروش می‌رسند!
تمامی این اوصاف نشان از نوعی “بنجل‌فروشی” در “خریدهای شگفت‌انگیز” دارند که هیچ توجیه اقتصادی هم ندارد چرا که عمدتا محصولات مصرفی که تولید داخلی نیستند در آن به فروش می‌رسند و البته انتظار نمی‌رود میلیون‌ها نفر هم مشتری آنها باشند.
به هرحال به نظر می‌رسد استفاده از تبلیغات سرسام‌آور و بزرگنمایی برای فروش محصولات این دست از فروشگاه‌ها با رنگ و لعاب تخفیف، ابزاری برای مصرف‌گرایی و ایجاد نیاز کاذب باشد و ظاهرا مسوولان مربوطه یا فرصت بررسی کردن چنین مسایلی را ندارند یا به‌کل اهمیتی برایشان ندارد.
بماند که در این میان دیده می‌شود که برخی رسانه‌های رسمی هم اخبار این تبلیغات را منتشر می‌کنند. از همین روست که تاکید می‌شود امور صنفی فارغ از مجازی یا واقعی بودن و با توجه به فضای آشفته و بی‌قانون کنونی به اصناف واگذار شود که حداقل بر فضای کاری و تخصصی خود اشراف کامل دارند.
نظرات کاربران