ارتباط موثرتر ناشنوایان از طریق رسانه های اجتماعی

علاوه بر نداشتن توان شنوایی، نکته‌های زیاد دیگری در مورد ناشنوایان و فرهنگ رایج بین آن‌ها وجود دارد که افرادی که مشکل شنوایی ندارند از آن بی‌خبرند. در این‌جا پنج مورد کمتر شناخته شده در این زمینه را می‌خوانید.

خیلی وقت از زمانی که ناشنوایان مجبور بودند برای گذاشتن یک قرار ملاقات نامه بفرستند و امیدوار باشند که نامه‌شان در پست گم نشود نمی‌گذرد. بنابراین تکنولوژی‌های ساده‌ای مانند اس‌ام‌اس “حالت عدم اطمینان” را برای کسانی که نمی‌شنوند از بین برده است.

بیست سال پیش، بیشتر مردم برای مکالمه و کار کردن به تلفن وابسته بودند. این شرایط برای ناشنوایانی که پای تلفن نمی‌توانستند صدای طرف مقابل را بشنوند، یک معضل بود.همان زمان‌ها نوآوری‌هایی مانند تکستفون به بازار آمد که به ناشنوایان اجازه می‌داد برای یکدیگر تایپ کنند، به این ترتیب که کلمات بر روی یک صفحه، نمایش داده می‌شد. بسیاری از ناشنوایان نیز دستگاه فاکس خریدند تا بتوانند به سرعت پیام‌های خود را منتقل کنند.

اینترنت نیز در نحوه ارتباط ناشنوایان تحول ایجاد کرده است. بسیاری از آن‌ها امروزه از کاربران مشتاق شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک هستند، برای خود گروه‌های فیسبوکی تشکیل می‌دهند، مراسم برگزار می‌کنند یا برای داشتن حقوق بهتر کمپین راه می‌اندازند.

برای آن‌هایی که از زبان اشاره بریتانیا ( بی‌اس‌ال) استفاده می‌کنند، اشاره یا لب‌خوانی از طریق سرویس‌های ویدیی در اینترنت ارتباط برقرار کردن آ‌ن‌ها را آسان کرده است. همه آن‌ استاتوس‌های مهم می‌تواند شامل ویدیو‌هایی باشد که در آن مردم با استفاده از زبان اشاره می‌گویند روز خود را چگونه گذرانده‌اند. ویدیو کاربردهای رسمی‌تر نیز دارد، از جمله تماس با شرکت‌های مختلف برای بهره‌گیری از خدمات آن‌ها.

سمعک‌ها و کاشت‌های حلزونی روز به روز پیشرفته‌تر می‌شوند. با وصل کردن بلوتوس به تلفن یا دستگاه‌های پخش موسیقی، می‌توان صدا را به مراتب واضح‌تر کرد. نوآوری‌های جدید ادعا می‌کنند می‌توانند زبان بی‌اس‌ال و انگلیسی را ترجمه کنند، یعنی به طور خودکار زبان را دریافت و ترجمه کنند و زبان اشاره به وجود بیاورند.